فروشگاه اینترنتی پخش زنده گالری تصاویر آرشیو پرسش و پاسخ بانك صوت کتابخانه ارتباط با ما صفحه اصلي
  پنجشنبه  9 فروردين 1403 - الخمیس  16 رمضان  1445 - Thers  28 Mar 2024
منوی سایت    
صفحه اصلی   آرشيو  > تازه ترين مطالب > سه روایت بسیار زیبا از امام جعفر صادق علیه‌السلام

سه روایت بسیار زیبا از امام جعفر صادق علیه‌السلام


سه روایت بسیار زیبا از امام جعفر صادق علیه‌السلام

 

بسم الل‍ه الرحمن الرحیم

اوّل: [کلینی] با سند متّصل ديگر خود روايت مى‏كند از صالح بن سهل همدانى كه گفت: حضرت امام جعفر صادق عليه‌السّلام فرمودند در تفسير قول خداى تعالى: «الل‍ه نُورُ السَّمَوتِ وَ الأرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَوةٍ» فَاطِمَةُ عَلَيهَا السَّلامُ. «فِيهَا مِصْبَاحٌ» الحَسَنُ. «المِصْبَاحُ فِى زُجَاجَة» الحُسَيْنُ. «الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّىٌّ» فَاطِمَةُ كَوْكَبٌ دُرِّىٌّ بَيْنَ نِسَآءِ أَهْلِ الدُّنْى. «يُوقَدُ مِن شَجَرةٍ مُبارَكَةٍ» إبْرَاهِيمُ عَلَيْهِ السَّلامُ. «زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ» لا يَهُودِيَّةٍ وَ لا نَصْرَانِيَّةٍ. «يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِى‏ءُ» يَكَادُ العِلْمُ يَنْفَجِرُ بِهَا «وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَار».

«نُورٌ عَلَى‏ نُور» إمَامٌ مِنهَا بَعْدَ إمَامٍ. «يَهْدِى الل‍ه لِنُورِهِ مَن يَشَآء» يَهْدِى الل‍ه لِلائِمَّةِ مَنْ يَشَآء؛ «وَ يَضْرِبُ الل‍ه الامْثَالَ لِلنَّاس».

قُلْتُ: «أَوْ كَظُلُماتٍ»؟ قَالَ: الاوَّلُ وَ صَاحِبُهُ «يَغْشَيهُ مَوْج» الثَّالِثُ. «مِن فَوْقِهِ مَوْجٌ ... ظُلُمَتٌ» الثَّانِى. «بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ» مُعَاوِيَةُ لَعَنَهُ الل‍ه وَ فِتَنُ بَنِى‌أُمَيَّةَ؛ «إذَا أَخْرَجَ يَدَه» المُؤْمِنُ فِى ظُلْمَةِ فِتْنَتِهِم «لَمْ يَكَدْ يَرَيهَا». «وَ مَن لَمْ يَجْعَلِ الل‍ه لَهُ نُورًا» إمَامًا مِنْ وُلْدِ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلامُ، «فَمَا لَهُ مِن نُور» إمَامٍ يَوْمَ القِيَامَةِ.

وَ قَالَ فِى قَوْلِهِ: «يَسْعَى‏ نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَانِهِمْ»: أَئِمَّةُ المُؤْمِنِينَ يَوْمَ القِيَامَةِ، تَسْعَى بَيْنَ يَدَىِ المُؤْمِنِينَ وَ بِأَيْمَانِهِمْ حَتَّى يُنَزِّلُوهُمْ مَنَازِلَ أَهْلِ الجَنَّة. [1]

«در اين آيه مباركه، مشكوة فاطمه عليها السّلام است؛ و در عبارتِ فِيهَا مِصْبَاحٌ، مصباح حسن است؛ و در عبارت المِصْبَاحُ فِى زُجَاجَةٍ، زجاجه حُسين است؛ و در عبارت الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّىٌّ فاطمه ستاره‏اى تابناك مى‏باشد در ميان زنان اهل دنيا.

يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ ابراهيم عليه‌السّلام است كه زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ نه يهودى مى‏باشد و نه نصرانى. يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِى‏ءُ: نزديك است علم از آن منفجر گردد وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ.

نُورٌ عَلَى‏ نُورٍ: امامى است از او پس از امامى. يَهْدِى الل‍ه لِنُورِهِ مَن يَشَآءُ: هدايت مى‏كند خدا به ائمّه هر كس را كه بخواهد. وَ يَضْرِبُ الل‍ه الامْثَالَ لِلنَّاسِ.

راوى گويد: من عرض كردم: أَوْ كَظُلُماتٍ تفسيرش چه مى‏باشد؟

امام صادق عليه‌السّلام فرمودند: اوّلى و رفيقش؛ يَغْشَيهُ مَوْج: سوّمى است. مِن فَوْقِهِ مَوْجٌ ... ظُلُمَتٌ: ثانى. بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْض: معاويه لعنَه الل‍ه مى‏باشد با فتنه‏هاى بنى‌اميّه. إذَا أَخْرَجَ يَدَه: (هنگاميكه خارج كند دستش را) مؤمن در تاريكى فتنه هايشان، لَمْ يَكَدْ يَرَيهَا (نزديك نيست كه آن را ببيند). وَ مَن لَمْ يَجْعَلِ الل‍ه لَهُ نُورًا مراد از نُورًا امام است از اولاد فاطمه عليها السّلام، فَمَا لَهُ مِن نُور مراد از نُورٍ، امام است در روز قيامت.

و حضرت در تفسير آيه يَسْعَى‏ نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَنِهِم [2] فرمودند: مراد از نُورُهُم امامان مؤمنين هستند در روز قيامت كه در مقابل مؤمنين و در جانب راستشان شتابان حركت مى‏كنند تا ايشان را در منزلگاههاى اهل‏ بهشت وارد سازند.»

كُلينى همين مضمون را با سند ديگر از علىّ بن جعفر عليه‌السّلام از برادرش موسى عليه‌السّلام روايت كرده است. [3]

دوم:كلينى نيز در باب خلقت ابدان و ارواح و قلوب ائمّه عليهم‌السّلام چهار روايت ذكر كرده است و ما به ذكر يكى از آنها اكتفا مى‏نمایيم:

وى با سند متّصل خود از محمّد بن مروان از حضرت امام جعفر صادق عليه‌السّلام روايت مى‏كند كه شنيدم آن حضرت مى‏فرمود: إنَّ الل‍ه خَلَقَنَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ، ثُمَّ صَوَّرَ خَلْقَنَا مِنْ طِينَةٍ مَخْزُونَةٍ مَكْنُونَهٍ مِنْ تَحْتِ العَرْشِ، فَأَسْكَنَ ذَلِكَ النُّورَ فِيهِ، فَكُنَّا نَحْنُ خَلْقًا وَ بَشَرًا نُورَانِيِّينَ لَمْ‌يَجْعَلْ لأحَدٍ فِى مِثْلِ الَّذِى خُلِقْنَا مِنْهُ نَصِيبً. وَ خَلَقَ أَرْوَاحَ شِيعَتنَا مِنْ طِينَتِنَا، وَ أَبْدَانَهُمْ مِنْ طِينَةٍ مَخْزُونَةٍ مَكْنُونَةٍ أَسْفَلَ فِى ذَلِكَ الطِّينَةِ، وَ لَمْ‌يَجْعَلِ الل‍ه لأحَدٍ فِى مِثْلِ الَّذِى خَلَقَهُمْ مِنْهُ نَصِيبًا إلاّ لِلانْبِيَآءِ. وَ لِذَلِكَ صِرْنَا نَحْنُ وَ هُمْ: النَّاسَ، وَ صَارَ سَآئِرُ النَّاسِ هَمَجٌ لِلنَّارِ وَ إلَى النَّارِ.[4]

«خداوند خلقت نمود ما را از نور عظمت خودش، سپس تصوير آن خلقت را از خاك خزينه پنهان از زير عرش خود قرار داد. پس آن نور را در آن سُكنى داد، بنابراين ما آفريده‏اى و بشرى نورانى بوديم. براى هيچ كس در مثل آنچه كه ما را از آن آفريد نصيبى قرار نداد.

و ارواح شيعيان ما را از طينت و خاك ما آفريد، و بدنهاى شيعيان را از طينت و خاك خزينه پنهان پایين‏تر از آن‏ طينت و سرشت خاكى. و براى احدى قرار نداد در مثل آنچه كه شيعيان را از آن آفريده است نصيبى مگر براى انبياء.

و از اين روست كه ما و انبياء و شيعيان ما از آدميان محسوبند؛ و امّا بقيّه اصناف مردم، اراذل و فرومايه هستند كه براى آتش مى‏باشند و به سوى آتش مى‏روند».[5]

سوم: و او [کلینی] با سند متّصل خود از أحمد بن علىّ بن محمّد بن عبدالل‍ه بن عمر بن عليّ بن أبى‌طالب عليه‌السّلام از حضرت امام جعفر صادق عليه‌السّلام روايت مى‏كند كه وى گفت:

إنَّ الل‍ه كَانَ إذْ لا كَانَ. فَخَلَقَ الكَانَ وَ المَكَانَ. وَ خَلَقَ نُورَ الانْوَارِ الَّذِى نُوِّرَتْ مِنْهُ الانْوَارُ. وَ أَجْرَى فِيهِ مِنْ نُورِهِ الَّذِى نُوِّرَتْ مِنْهُ الانْوَارُ.

وَ هُوَ النُّورُ الَّذِى خَلَقَ مِنْهُ مُحَمَّدًا وَ عَلِىًّ. فَلَمْ يَزَالا نُورَيْنِ أَوَّلَيْنِ، إذْ لا شَىْ‏ءَ كُوِّنَ قَبْلَهُمَ. فَلَمْ يَزَالا يَجْرِيَانِ طَاهِرَيْنِ مُطَهَّرَيْنِ فِى الاصْلابِ الطَّاهِرَةِ حَتَّى افْتَرَقَا فِى أَطْهَرِ طَاهِرَيْنِ: فِى عَبْدِالل‍ه وَ أَبِى‌طَالِبٍ عَلَيْهِمُ‌السَّلامُ.[6]

«تحقيقاً خداوند بود زمانيكه هيچ نبود. پس كون و مكان را آفريد. و نور نورها را كه از آن، نورها نشأت مى‏گيرد خلق نمود. و در آن به جريان انداخت نور خودش را كه از آن، نورها پديدار مى‏شوند.

و آن نور، نورى بود كه از آن محمّد و علىّ را بيافريد. محمّد و علىّ‏ پيوسته و بطور مداوم دو نور نخستين بوده‏اند به جهت آنكه هيچ موجودى پيش از آنان تكوّن نيافت. اين دو نور هميشه در اصلاب طاهره با حفظ طهارت و پاكى باقى بودند تا در ميان دو تن از طاهرترين و پاك‏ترين مردمان: عبد الل‍ه و أبوطالب عليهم‌السّلام از همدگر جدا شدند.»[7]

__________________________________________________

[1]ـ اصول كافى، ج 1، كتاب الحجّة، باب أنّ الائمّة عليهم‌السّلام نور الل‍ه عزّ و جلّ، ص 195، حديث پنجم‏.

[2]ـ سوره الحديد (57) قسمتى از آيه 12.

[3]ـ اصول كافى، ج 1، كتاب الحجّة، باب أنّ الائمّة عليهم‌السّلام نور الل‍ه عزّ و جلّ، ص 195؛ و در تفسير برهان طبع سنگى، ج 2، ص 735، اين روايت را از طريق عامّه از ابن مَغازلى شافعى در كتاب «مناقب» مرسلاً از علىّ بن جعفر روايت كرده است.

[4]ـ اصول كافى، باب خلق أبدان الائمّه و أرواحهم و قلوبهم عليهم‌السّلام، ص 389، حديث دوّم‏.

[5]ـ الل‍ه شناسى، ج‏1، ص 67.

[6]ـ اصول كافى، ج 1، كتاب الحجّة، باب مولد النّبىّ صلّى الل‍ه عليه و آله و وفاته، ص 441 و 442، روايت نهم‏.

[7]ـ الل‍ه شناسى، ج‏1، ص 71.

چاپ ارسال به دوستان
 
نظرسنجی
نام:    
پست الکترونیک:    
تاریخ    
موضوع:    
متن:    

کد یا نوشته ای را که در این عکس می بینید دقیقا وارد کنید

اگر در دیدن این کد مشکل دارید با مدیر سایت تماس بگیرید 
نمایش کد جدید

 
 

کلیه حقوق در انحصار پرتال متقین میباشد. استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است

© 2008 All rights Reserved. www.Motaghin.com


Links | Login | SiteMap | ContactUs | Home
عربی فارسی انگلیسی