گالری تصاویر آرشیو بانک صوت کتابخانه پرسش و پاسخ ارتباط با ما صفحه اصلی
 
اعتقادات اخلاق حکمت عرفان علمی اجتماعی تاریخ قرآن و تفسیر جنگ
کتابخانه > مباحث علمی و اجتماعی > نور ملکوت قرآن > نور ملكوت قرآن جلد 3
كتاب نورملكوت قرآن / جلد سوم / قسمت بيست و يكم: حبيب بن مظاهر و قرائت قران

حبيب‌ بن‌ مظاهر، در هر شب‌ يك‌ ختم‌ قرآن‌ مي‌نمود

و در بعضي‌ از مقاتل‌ است‌ كه‌ حسَين‌ عليه‌ السّلام‌ گفت‌: لِلَّهِ دَرُّكَ يَا حَبِيبُ! تو همان‌ بودي‌ كه‌ در هر شب‌ يك‌ ختم‌ قرآن‌ مي‌نمودي‌! [403]

حبيب‌ مانند شير ژيان‌ حمله‌ ميكرد. و پس‌ از آنكه‌ شمشيرش‌ بر صورت‌ اسب‌ حَصين‌ بن‌ تَميم‌ فرود آمد و وي‌ از روي‌ اسب‌ به‌ زمين‌ افتاد و يارانش‌ او را


صفجه 397

نجات‌ دادند و ـ به‌ روايتي‌ ـ شصت‌ و دو تن‌ را كشت‌، خود به‌ درجۀ رفيعۀ شهادت‌ رسيد.

شهادت‌ اين‌ پيرمرد ناسك‌ و عابد و زاهد و فقيه‌ و قاري‌ قرآن‌ كه‌ صاحب‌ علم‌ بلايا و منايا، و از اصحاب‌ خاصّ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌ بود، بر سيّدالشّهداء عليه‌ السّلام‌ بسيار سنگين‌ آمد. چهرۀ حضرت‌ متغيّر شد، و حضرت‌ شكسته‌ شد. زُهَيْرُ بْنُ قَيْن‌ عرض‌ ميكند: يا أبا عبدالله‌! مگر ما بر حقّ نيستيم‌؟! فرمود: آري‌!... [404]

اينها همان‌ صحابه‌اي‌ هستند كه‌ در شب‌ عاشورا كه‌ حضرت‌ خطبه‌ خواند، راجع‌ به‌ آنها عرض‌ كرد: اللَهُمَّ إنِّي‌ أَحْمَدُكَ عَلَي‌ أَنْ كَرَّمْتَنَا بِالنُّبُوَّةِ، وَ عَلَّمْتَنَا الْقُرْءَانَ وَ فَقَّهْتَنَا فِي‌ الدِّينِ، وَ جَعَلْتَ لَنَا أَسْمَاعًا وَ أَبْصَارًا وَ أَفْئِدَةً؛ فَاجْعَلْنَا مِنَ الشَّاكِرِينَ!

أَمَّا بَعْدُ، فَإنِّي‌ لَا أَعْلَمُ أَصْحَابًا أَوْفَي‌ وَ لَا خَيْرًا مِنْ أَصْحَابِي‌، وَ لَا أَهْلَ بَيْتٍ أَبَرَّ وَ لَا أَوْصَلَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي‌؛ فَجَزَاكُمُ اللَهُ عَنِّي‌ خَيْرًا! [405]

«بار پروردگارا! سپاس‌ تو را ميگويم‌ كه‌ ما را با اعطا نبوّت‌ گرامي‌ داشتي‌، و قرآن‌ را به‌ ما تعليم‌ فرمودي‌، و در امر دين‌ ما را فقيه‌ و بصير و دانا نمودي‌، و براي‌ ما گوشهائي‌ شنوا و چشمهائي‌ بينا و دلهائي‌ بيدار قرار دادي‌؛ بنابراين‌، خداوندا! ما را بر اين‌ نعمت‌ عظيم‌ شاكر بگردان‌!

امّا بعد از حمد و درود خدا، من‌ اصحابي‌ با وفاتر و پسنديده‌تر از اصحاب‌ خودم‌ سراغ‌ ندارم‌، و اهل‌ بيتي‌ نيكوكارتر و پيوند زننده‌تر از اهل‌ بيت‌ خودم‌ بياد ندارم‌؛ پس‌ خداوند خودش‌ از جانب‌ من‌ بهترين‌ جزا را به‌ شما


صفجه 398

مرحمت‌ كند!»

بر همين‌ اساس‌ بود كه‌ چون‌ در روز عاشورا همه‌ عاشقانه‌ كوچ‌ كردند، و خيمه‌ و خرگاهشان‌ را برون‌ از اين‌ جهان‌ زدند، و آنحضرت‌ تنها ماند؛ نه‌ ياري‌ و نه‌ ياوري‌ نماند، تكيه‌ به‌ نيزه‌ داده‌، در آخرين‌ لحظاتِ خوش‌ و حالات‌ انقطاع‌ فرياد بر مي‌آورد: يَا مُسْلِمَ بْنَ عَقِيلٍ! وَ يَا هَانِيَ بْنَ عُرْوَةَ! وَ يَا حَبِيبَ بْنَ مَظَاهِرٍ!

تا مي‌رسد به‌ اين‌ جملۀ خطابيّه‌: يَا أَبْطَالَ الصَّفَا! وَ يَا فُرْسَانَ الْهَيْجَآءِ! [406]

«اي‌ شيرمردان‌ بيشۀ صفا! و اي‌ يكّه‌ تازان‌ و اسب‌ سواران‌ معركۀ رزم‌ و كارزار!» چرا هر چه‌ شما را صدا مي‌زنم‌، پاسخ‌ مرا نميدهيد؟! و شما را ميخوانم‌، به‌ گفتارم‌ گوش‌ نمي‌سپاريد؟! آيا به‌ خواب‌ رفته‌ايد و من‌ در اميد بيداريتان‌ بنشينم‌؟! يا آنكه‌ مودّت‌ و مهرتان‌ از امامتان‌ برگشته‌، و دست‌ از ياري‌ او برداشته‌ايد؟!

اين‌ پيرمردان‌ قاري‌ قرآن‌، چنان‌ صحنۀ كربلا را با قلّت‌ و كمي‌ خود دچار اضطراب‌ ساختند كه‌ بر آن‌ گروه‌ كثير و فراوانِ لشگريان‌ ضدّ قرآن‌، عَرصه‌ تنگ‌ آمد؛ اينها هفتاد و دو نفر بودند و آنها سي‌هزار تن‌.

نقل‌ ابن‌ أبي‌ الحديد در اينكه‌: اصحاب‌ امام‌ حسين‌ همچون‌ شيرانِ غُرّان‌ بوده‌اند

از ابن‌ أبي‌ الحديد در «شرح‌ نهج‌ البلاغة‌» نقل‌ است‌ كه‌: قيلَ لِرَجُلٍ شَهِدَ يَوْمَ الطَّفِّ مَعَ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ: وَيْحَكَ! أ قَتَلْتُمْ ذُرّيَّةَ رَسولِ اللَهِ صَلَّي‌ اللَهُ عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ وَ سَلَّمَ؟!

«به‌ مردي‌ كه‌ در ركاب‌ عمر بن‌ سعد در زمين‌ كربلا حاضر بود، گفتند: اي‌ واي‌ بر تو! شما ذرّيّۀ رسول‌ خدا را كشتيد؟!»


صفجه 399

در پاسخشان‌ گفت‌: عَضَضْتَ بِالْجَنْدَلِ! لَوْ شَهِدْتَ ما شَهِدْنا لَفَعَلْتَ ما فَعَلْنا؛ ثارَتْ عَلَيْنا عِصابَةٌ أيْديها في‌ مَقابِضِ سُيوفِها كَالاسودِ الضّاريَةِ، تَحْطِمُ الْفُرْسانَ يَمينًا وَ شِمالاً وَ تُلْقي‌ أَنْفُسَها عَلَي‌ الْمَوْتِ؛ لا تَقْبَلُ الامانَ وَ لا تَرْغَبُ في‌ الْمالِ، وَ لا يَحولُ حآئِلٌ بَيْنَها وَ بَيْنَ الْوُرودِ عَلَي‌ حِياضِ الْمَنيَّةِ أوِ الاِسْتيلآءِ عَلَيالْمُلْكِ.

فَلَوْ كَفَفْنا عَنْها رُوَيْدًا لَاتَتْ عَلَي‌ نُفوسِ الْعَسْكَرِ بِحَذافيرِها؛ فَما كُنّا فاعِلينَ لا اُمَّ لَكَ!؟ [407]

«قطعۀ سنگي‌ را كه‌ به‌ بزرگي‌ سر است‌، با دندانت‌ نگاهداشته‌اي‌! [408] اگر تو هم‌ در آن‌ معركه‌ حضور داشتي‌، همان‌ كار ما را ميكردي‌؛ جماعتي‌ بر سر ما ريختند و هجوم‌ آوردند كه‌ در دستهايشان‌ قبضه‌هاي‌ شمشير بود، مانند شيران‌ شرزه‌ و ژياني‌ كه‌ اسب‌ سواران‌ را از راست‌ و چپ‌ لِه‌ نموده‌، خُرد و نابود مي‌ساختند. جانهاي‌ خود را به‌ مرگ‌ سپرده‌ بودند؛ نه‌ امان‌ را قبول‌ مي‌نمودند، و نه‌ در مال‌ رغبت‌ و ميلي‌ داشتند! هيچ‌ چيز نمي‌توانست‌ در ميان‌ آنها و ورود در آبشخوار مرگ‌ و يا بدست‌ آوردن‌ حكومت‌ و قدرت‌، حائل‌ شود.

اگر ما اندكي‌ به‌ آنها مهلت‌ ميداديم‌، تمام‌ نفوس‌ لشگريان‌ را يكسره‌ نابود مي‌كردند؛ پس‌ ما چه‌ مي‌كرديم‌ اي‌ بي‌مادر!؟»

لِلَّهِ مِنْ فِتْيَةٍ في‌ كَرْبَلآءَ ثَوَوْا         و عِنْدَهُمْ عِلْمُ ما يَجْري‌ عَلَي‌ الْقَدَرِ ( 1 )

صالوا وَ لَوْلا قَضآءُ اللَهِ يُمْسِكُهُم      لمْ يَتْرُكوا مِنْ بَني‌ سُفْيانَ مِنْ أثَرِ ( 2 )


صفجه400

سَلْ كَرْبَلا كَمْ حَوَتْ مِنْهُمْ هِلالَ دُجًي              كَأَنَّها فَلَكٌ لِلانْجُمِ الزُّهَرِ ( 3 ) [409]

1 ـ «خداوند پاداش‌ خير، جوانمرداني‌ را بدهد كه‌ در كربلا مسكن‌ گزيدند، و در نزد ايشان‌ علم‌ به‌ قضا و قدر و منايا و بلايا و حقائق‌ امور و تقديرات‌ سبحاني‌ بود.»

2 ـ «چنان‌ حمله‌ كردند كه‌ اگر قضاي‌ الهي‌ سدّ راه‌ آنان‌ نمي‌شد، از ملك‌ و سلطنت‌ أبوسفيان‌ اثري‌ به‌ جاي‌ نمي‌گذاشتند.»

3 ـ «از كربلا بپرس‌ كه‌ چه‌ مقدار از هلال‌هاي‌ درخشانِ شب‌ تاريك‌ را دربرگرفته‌ است‌؛ آن‌ ماههاي‌ متلالي‌ و تابناكي‌ كه‌ گويا هر يك‌ از آنان‌ مداري‌ وسيع‌ براي‌ ستارگان‌ روشن‌ آسمانند!»

اي‌ حمد تو از صبح‌ ازل‌، هم‌ نفس‌ ما         كوتاه ز دامان‌ تو دست‌ هوس‌ ما

ما قافلۀ كعبۀ عشقيم‌ كه‌ رفته‌ است             سرتاسر آفاق‌ صداي‌ جرس‌ ما

در پاي‌ تو آلوده‌ لب‌ از مي‌ چه‌ بيفتيم           رانند ملائك‌ به‌ پر خود مگس‌ ما

لِلَّهِ دَرُّهُمُ مِنْ فِتْيَةٍ صَبَروا         ماإنْ رَأَيْتَ لَهُمْ في‌ النّاسِ أمْثالاً

«خداوند رحمتش‌ را بريزد بر جوانمرداني‌ كه‌ در صبر و استقامت‌ پايمردي‌ نمودند؛ آن‌ جواناني‌ كه‌ تو ابداً در ميان‌ مردم‌ شبيه‌ و نظيري‌ برايشان‌ نخواهي‌ يافت»

 

پاورقي


[403] ـ «منتهي‌ الآمال‌» ج‌ ص‌ 263

[404] ـ «أسرار الشّهادة‌» ص‌ 274، به‌ نقل‌ از «مقتل‌ أبي‌ مخنف‌»؛ و نيز «مقتل‌ أبي‌ مخنف‌» ص‌ 4 0 1

[405] ـ «إرشاد» مفيد، طبع‌ سنگي‌، ص‌ 0 25

[406] ـ «مقتل‌ أبي‌مخنف‌» ص‌ 133؛ و با كمي‌ اختلاف‌ در «أسرار الشّهادة‌» ص‌ 266 نقل‌ شده‌ است‌.

[407] ـ «سفينة‌ البحار» ج‌ ص‌ 11

[408] ـ كنايه‌ از آنستكه‌: اين‌ كه‌ تو ميگوئي‌، تكليف‌ ما لايطاق‌ است‌؛ اگر ما ايشان‌ را نمي‌كشتيم‌، آنان‌ ما را مي‌كشتند.

[409] ـ اين‌ ابيات‌ را حقير در جُنگ‌ خطّي‌ خود، شمارۀ ص‌ 74، در ضمن‌ دوازده‌ بند معروف‌ سيّد بحرالعلوم‌ يادداشت‌ نموده‌ام‌؛ ولي‌ مرحوم‌ محدّث‌ قمّي‌ در «نفس‌ المهموم‌» طبع‌ اسلاميّه‌ ( 1368 هجري‌ قمري‌) در ص‌ 326 به‌ شيخ‌ كاظم‌ اُزري‌ نسبت‌ داده‌ است‌.

      
  
فهرست
  بحث پنجم: منطق‌ قرآن‌، توحيد خالص‌ در جميع‌ شؤون‌ است‌ و تفسير آيۀ:‌ قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَ
  قرآن‌، خداوند را حاضر و مُسيطر بر تمام‌ أشياء ميداند.
  آيات‌ دالّۀ بر آنكه‌ خداوند بر هر موجودي‌، شهيد و رقيب‌ و حفيظ‌ و محيط‌ است‌
  خطبۀ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌ در توصيف‌ قرآن‌ و لزوم‌ متابعت‌ از آن‌
  بيان‌ ابن‌ أبي‌ الحديد دربارۀ كلمات‌ بزرگان‌ در تعظيم‌ و تجليل‌ از قرآن‌
  تأثير كلام‌ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌ بر فرزدق‌، كه‌ به‌ پدرش‌ فرمودند:عَلِّمْهُ القُرءانَ.
  كلمات‌ بزرگان‌ دربارۀ قرائت‌ قرآن‌
  قرآن‌ با نظر توحيدي‌ خود، همۀ موجودات‌ را پيوند ميدهد.
  دستورات‌ توحيدي‌ قرآن‌ در مقابل‌ نظر مادّيّون‌ است‌ كه‌ عالم‌ را متفرّق‌ مي‌بينند.
  غرور و استبداد اروپائيان‌ سبب‌ شد تا بعد از نهضت‌ خود، اسلام‌ را نپذيرند.
  مقدّمات‌ انقلاب‌ اروپا عليه‌ پاپ‌هاي‌ مسيحي‌ جاه‌طلب‌
  انتقادات‌ دانشمندان‌ اروپا از لحاظ‌ علمي‌ و تاريخي‌ به‌ توراة‌ و انجيل‌
  جهل‌ و تعصّب‌ اروپا در عدم‌ رجوع‌ به‌ قرآن‌، پس‌ از نهضت‌ عليه‌ ارباب‌ كليسا
  قرآن‌، خطاهاي‌ توراة‌ و انجيل‌ فعلي‌ را بر مَلا ميكند و كشيش‌ها را متّهم‌ مينمايد.
  آلكسيس‌ كارل‌، علّت‌ عدم‌ موفّقيّت‌ علوم‌ طبيعي‌ را بيان‌ ميكند.
  گفتار آلكسيس‌ كارل‌؛ و تجاهل‌ و تغافل‌ او نسبت‌ به‌ عرفان‌ إسلامي‌
  شرق‌ و غرب‌، گرچه‌ به‌ مسيحيّت‌ يا يهوديّت‌ تظاهر ميكنند ولي‌ مكتبشان اصالة‌ المادّه‌ است‌
  تعاليم‌ و دستورات‌ اسلام‌ در جنگهاي‌ داخلي‌ و جنگ‌ با دشمنان‌
  تعميم‌ نعمت‌ اسلام‌، ايجاب‌ جهاد ميكند.
  أحكام‌ جهاد، از قتل‌ و إسارت‌ و فديه‌ و نَهب‌ و غارت‌
  تحمّل‌ مشاقّ جهاد، صرفاً براي‌ هدايت‌ كفّار به‌ توحيد است‌
  فلسفۀ جهاد در اسلام‌، ايثار و انفاق‌ توحيد است‌ به‌ فاقدين‌ آن‌
  داستان‌ عبور پيامبر صلّي‌ الله‌ عليه‌ وآله‌ وسلّم‌ از نزد اسيران‌، و تبسّم‌ آن‌ حضرت‌
  از جمله‌ أحكام‌ مترتّبۀ بر جهاد إسلامي‌، استعباد است‌
  بحث‌ تفصيلي‌ علاّمۀ طباطبائي‌ قَدّس‌ الله‌ سرَّه‌ الشّريف‌ دربارۀ بردگي‌ و رقّيّت‌، در آخر سورۀ ما
  آيات‌ دالّۀ بر آنكه‌ تمام‌ موجودات‌، عبد رِقّ و بندۀ مطلق‌ خدايند.
  مبدأ و علّت‌ بردگي‌ در تاريخ‌
  سير بردگي‌ در تاريخ‌
  الغاءِ اسلامْ بردگي‌ را در ناحيۀ غلبه‌، و در ناحيۀ ولايت‌ ابويني‌
  آيات‌ دالّۀ بر تساوي‌ افراد بشر من‌ جميع‌ الجهات‌ مگر از جهت‌ تقوي‌
  إن أكرمكم عند الله أتقيكم.
  شرائط‌ جهاد اسلام‌، و كيفيّت‌ كشتار و برده‌گيري‌ از كافران‌
  روش‌ اسلام‌ در كيفيّت‌ نگهداري‌ غلامان‌ و كنيزان‌ چگونه‌ بوده‌ است‌؟!
  إرفاق‌ اسلام‌ دربارۀ بردگان‌، عالي‌ترين‌ نمونۀ اخلاق‌ است‌
  اسلام‌ أسباب‌ بردگي‌ را تقليل‌ داده‌ و اسباب‌ آزادي‌ بندگان‌ را زياد كرده‌ است‌
  نِقاطي‌ كه‌ در جهان‌ از قديم‌ برده‌داري‌ معمول‌ بوده‌، و نقاطي‌ كه‌ معمول‌ نبوده‌ است‌
  تاريخ‌ و كيفيّت‌ آزادي‌ بردگان‌
  انسان‌ هميشه‌ در محدوده‌ زيست‌ مي‌نمايد؛ و لغت‌ «آزادي‌ مطلق‌» اسمي‌ است‌ فاقد مسمّي‌
  داشتن‌ قوّۀ دفاعيّه‌، براي‌ هر اجتماعي‌ ضروري‌ است‌
  الغاءِ حكم‌ بردگي‌ بروسل‌، الغاءِ لفظي‌ و ابقاءِ حقيقي‌ آن‌ به‌ وجه‌ أتمّ است‌
  فجايع‌ استعمارهاي‌ اروپا و آمريكا همگي‌ در پوشش‌ الفاظي‌ فريبنده‌ صورت‌ مي‌گيرد (ت‌)
  غرب‌، حكم‌ فطري‌ اسلام‌ در مورد استرقاق‌ را در مرحلۀ عمل‌ پذيرفته‌ است‌
  الغاءِ لفظ‌ بردگي‌، براي‌ ابقاي‌ معناي‌ آن‌ بنحو أتمّ و أكمل‌ است‌
  روايات‌ و آيات‌ وارده‌ در وجوب‌ جهاد في‌ سبيل‌ الله‌
  وظيفۀ حكومت‌ اسلام‌، إقامۀ نماز و إيتاءِ زكوة‌ و... است‌
  نهضت‌ ضدّ استعماري‌ الجزائر عليه‌ فرانسۀ طاغي‌، به‌ پيروي‌ از قرآن‌ بود.
  تنها راه علاج مسلمين جهان، بازگشت به قرآن است...
  اصل‌ أوّل‌: حركت‌ و تسابق‌ اروپائيان‌ در جهانگيري‌، بعد از كريستف‌ كلمب‌
  اصل‌ دوّم‌: جنگهاي‌ صليبي‌، و قتل‌ عامّ و اخراج‌ مسلمين‌ از أندلس‌
  استعمار كشورهاي‌ كوچك‌ و ضعيف‌؛ هدف‌ جنگهاي‌ جهاني‌
  غلبۀ انگليس‌ بر عراق‌ در جنگ‌ جهاني‌، ناشي‌ از رشوه‌گيري‌ بوده‌ است‌
  جهاد و دفاع‌ مردم‌ و علماء عليه‌ هجوم‌ سپاه‌ انگليس‌
  إعلان‌ جهاد آية‌ الله‌ آقا ميرزا محمّد تقي‌ شيرازي‌ بر ضدّ انگليس‌
  جنگ‌ تحميلي‌ عراق‌، براي‌ هدم‌ ايران‌ إسلاميِ از نو بپاخاسته‌ بود.
  سياست‌ انگلستان‌ در هر كشوري‌، دعوت‌ به‌ ملّيّت‌گرائي‌ است‌
  إشاعۀ فحشاء و مقابلۀ با دين‌، اوّلين‌ إقدام‌ دول‌ استعمارگر در كشورهاست‌
  اختصاص‌ مبالغ‌ بسيار مهمّ در كشورها براي‌ مقابله‌ با مسائل‌ قرآنيّه‌
  عمل‌ استعمارگران‌، مانند عمل‌ فراعنۀ مصر در أهرام‌ است‌ با بردگان‌
  دستورات‌ هيچ‌ آئيني‌ همچون‌ اسلام‌ توأم‌ با محبّت‌ و إعطاء امتيازات‌ انساني نيست‌
  منطق‌ استعمارگران‌، قدرت‌ و زور است‌
  كلام‌ علاّمۀ طباطبائي‌ در «وحي‌ يا شعور مرموز» دربارۀ استعمار.
  استعمار عالم‌، همان‌ قوانين‌ وحشي‌ و جنگل‌ است‌ كه‌ بصورت‌ مدرن‌ در آمده است‌
  نژادپرستي‌ و اثبات‌ نابرابري‌ نژادهاي‌ بشري‌ توسّط‌ استعمارگران‌
  نظر سيّد جمال‌ الدّين‌ أسدآبادي‌، در دشمني‌ انگلستان‌ با اسلام‌
  اروپائيان‌، اعتقاد ديني‌ مسلمين‌ را تعصّب‌ مي‌نامند.
  راه‌ نجات‌ و قدرت‌ و حيات‌ مجدّد مسلمين‌، رجوع‌ و عمل‌ به‌ قرآن‌ است‌
  خطابۀ سيّد جمال‌ الدّين‌ در مصر، راجع‌ به‌ عظمت‌ قرآن‌
  غَش‌ نمودن‌ سيّد جمال‌ و اعضاءِ انجمن‌ در اثر آن‌ خطابه‌
  بخشهائي‌ از شرح‌ حال‌ و آثار سيّد جمال‌ الدّين‌ أسدآبادي‌
  دعوت‌ به‌ جهاد، پيوسته‌ در سيماي‌ قرآن‌ متلالي‌ و درخشان‌ است‌
  «آزاديت‌ به‌ دستۀ شمشير بسته‌اند»
  گفتار محمّد عبده‌، در عداوت‌ سيّد جمال‌ الدّين‌ با انگلستان‌
  فتنه‌هاي‌ انگليس‌ در مستعمرات‌، توسّط‌ دست‌پرورده‌هاي‌ فراماسوني‌ خود انجام‌ ميگيرد.
  آشوبها و فتنه‌هاي‌ محافل‌ سرّي‌ فراماسوني‌ در زمان‌ ناصرالدّين‌ شاه‌ و مظفّرالدّين‌ شاه‌
  دخالتهاي‌ انگليس‌ در فتنۀ ايران‌ به‌ نام‌ نهضت‌ مشروطيّت‌
  مداخلت‌هاي‌ نارواي‌ دولت‌ انگليس‌ در سرنوشت‌ ملّت‌ ايران‌
  عدم‌ تسليم‌ سلطان‌ أحمد شاه‌ در برابر فشار قويّ انگليس‌
  أحمد شاه‌ أبداً حاضر نيست‌ با اجانب‌ بسازد گرچه‌ از سلطنت‌ كنار رود.
  أحمد شاه‌ مردي‌ با فكر و مـآل‌ انديش‌ بود، مصلحت‌ عامّه‌ را فداي‌ رياستش ننمود.
  أحمد شاه‌ با راه‌آهن‌ جنوب‌ به‌ شمال‌ كه‌ به‌ نفع‌ انگليس‌ بود مخالفت‌ كرد.
  چرا سلطان‌ أحمد شاه‌ با ترور كردن‌ رضاخان‌ مخالف‌ بود؟.
  سخنراني‌ أحمد شاه‌ در فرانسه‌ دربارۀ حقّانيّت‌ خود.
  أحمد شاه‌، تاريخ‌ پرماجرائي‌ را طيّ كرد و حاضر به‌ خيانت‌ نشد.
  سفر فروغي‌ به‌ پاريس‌ براي‌ خريدن‌ استعفانامۀ أحمد شاه‌ به‌ يك‌ ميليون‌ ليره‌
  از زندگي‌ أحمد شاه‌، حقيقت‌ حال‌ مشروطه‌ و لواداران‌ اصلي‌ آن‌ معلوم مي‌شود (ت‌)
  استعمارِ كفر مكتبش‌ خُدعه‌ و جنايت‌، و مكتب‌ قرآن‌ حيات‌ است‌
  تأثير نغمه‌هاي‌ جانبخش‌ قرآن‌ در قلوب‌ مؤمنين‌
  حقّانيّت‌ قرآن‌، حقّانيّت‌ رسول‌ الله‌ و ائمّۀ طاهرين‌ است‌
  امام معصوم، وجودش حقيقت قرآن است...
  بحث‌ ششم‌: سير قرآن‌ در آيات‌ أنفسي‌
  تفسير آيۀ: اللَهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَـابًا مُتَشَـابِهًا مَثَانِيَ..
  كلام‌ حضرت‌ استاد علاّمۀ طباطبائي‌ در معني‌ «متشابه‌» و «مَثاني‌»
  روايات‌ خاصّه‌ و عامّه‌ بر آنكه‌ «بَسمَلَه‌» جزءِ قرآن‌ است‌
  معناي‌ مثاني‌ و سُوَر طِوال‌ و مِئين‌ و مُفصَّلات‌ و قِصار.
  معناي سور طوال و مئين و مفصلات وقصار.
  تمام آيات قرآن متشابه: شبيه به هم، و مثاني ميباشند.
  تفسير آيات آخر سوره فرقان.
  آيات‌ قرآن‌ با نفوس‌ مؤمنين‌ چه‌ ميكند؟!
  از علائم‌ كفر، عدم‌ پذيرش‌ آيات‌ قرآن‌ است‌
  كفّار و منافقين‌ در پذيرش‌ قرآن‌، گوئي‌ پردۀ صِماخشان‌ پاره‌ است‌
  كفّار و منافقين‌ با تظاهر به‌ اسلام‌، در صدد معارضه‌ با حقيقت‌ قرآن‌ برآمدند.
  تفسير آيۀ: هُوَ الَّذِي‌ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَـابَ مِنْهُ ءَايَـاتٌ مُحْكَمَـاتٌ...
  گروه متمرد و فتنه‌جو، اخذ به متشابهات نموده و هميشه راه فتنه را در پيش مي‌كشند.
  روايات‌ وارده‌ در آنكه‌ امامان‌ عليهم‌ السّلام‌ راسخين‌ در علم‌اند.
  قتال‌ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌ با ناكثين‌ و قاسطين‌ و مارقين‌، بر تأويل‌ قرآن‌
  گفتار رسول‌ خدا در اينكه‌: عليّ خاصِفُ النَّعْل‌، در راه‌ تأويل‌ قرآن‌ مي‌جنگد.
  روايات وارده از رسول خدا، در جهاد أمير المومنين با منافقين امت...
  روايت‌ ابن‌ أبي‌ الحديد، در شرح‌ دوران‌ فتنه‌ و غيبت‌
  فتنه‌هاي‌ معاويه‌ و دستيارانش‌، با تمسّك‌ و استدلال‌ به‌ آيات‌ قرآن‌
  خطبۀ أميرالمؤمنين‌ در برائت‌ از خون‌ عثمان‌
  نامۀ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌ به‌ معاويه‌ در بازگو كردن‌ رياست‌ خواهي‌ وي‌ با تأويل‌ قرآن‌
  «نهج‌ البلاغة‌» و شكوۀ حضرت‌ از عدم‌ تفسير بعضي‌ از آيات‌ را به‌ بعضي‌ ديگر.
  خطبۀ حضرت‌ در «نهج‌ البلاغة‌» دربارۀ عظمت‌ قرآن‌
  خطبۀ غرّاي‌ «نهج‌ البلاغة‌» در لزوم‌ تمسّك‌ به‌ قرآن‌، و أخذ آن‌ از اهلش‌ كه‌ واليان ولايتند.
  ائمّۀ أطهار «عَيشُ العلمِ و مَوتُ الجَهل‌» مي‌باشند.
  خطبۀ ديگر حضرت‌ دربارۀ قرآن‌ و اهمّيّت‌ پاسدارانش‌: آل‌ محمّد عليهم‌ السّلام‌
  كيفيّت‌ قرائت‌ رسول‌ الله‌ قرآن‌ كريم‌ را
  روايات‌ وارده‌ در قرائت‌ حضرت‌ رسول‌ الله‌ قرآن‌ مجيد را
  «حَمَلَةُ القُرءانِ عُرَفآءُ أهلِ الجَنّة‌...»
  حالات‌ حضرت‌ امام‌ كاظم‌ و حضرت‌ امام‌ سجّاد عليهما السّلام‌ در قرائت‌ قرآن‌
  دعاي‌ ختم‌ قرآن‌ از «صحيفة‌ سجّاديّه‌»
  صحيفه‌هاي‌ سجّاديّه‌، علويّه‌، حسينيّه‌، مهدويّه‌ (ت‌)
  رسيدن‌ رسول‌ خدا و ائمّه‌ عليهم‌ السّلام‌ به‌ أعلي‌ مدارج‌ تصوّر، در اثر تبعيّت‌ از خدا و مجاهده‌
  مسلمين‌ در اثر تعاليم‌ قرآن‌ به‌ جائي‌ رسيدند كه‌ عقل‌ از وصفش‌ عاجز است‌
  شنيدن‌ فُضَيل‌ بن‌ عِياض‌ آيۀ «أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ ءَامَنُوا أَن‌تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْ
  بِشر حافي‌ و انقلاب‌ او از يك‌ گفتار موسي‌ بن‌ جعفر عليهما السّلام‌
  خطبۀ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌ در اوصاف‌ متّقين‌
  تأثير خطبۀ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌ در همّام‌ و جان‌ سپردن‌ وي‌
  پاره‌ شدن‌ جگر بشر حافي‌ از عشق‌ خدا، بنا به‌ نقل‌ شهيد ثاني‌ (ره‌)
  كلام‌ امام‌ حسن‌ مجتبي‌ عليه‌ السّلام‌ در هنگام‌ رحلت‌، دربارۀ سبب‌ گريۀ آنحضرت‌
  تدبّر و تأمّل‌ در قرآن‌، كليد نجات‌ و مفتاح‌ سعادت‌ است‌
  روايات‌ وارده‌ در تدبّر و تأمّل‌ در قرآن‌، و تفسير «وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِيلاً»
  «ديوان‌ منسوب‌ به‌ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌» و أشعار راجع‌ به‌ قرآن‌
  وجوب‌ استماع‌ قرآن‌ در وقت‌ قرائت‌ آن‌
  نهي‌ أخبار دربارۀ غافلين‌ از قرآن‌
  عاملان‌ و قاريان‌ حقيقي‌ قرآن‌، أعزّ از كبريت‌ أحمرند.
  روايات‌ وارده‌ دربارۀ قرائت‌ قرآن‌ در منازل‌
  مقداري‌ كه‌ بايد هر مسلمان‌ در روز قرآن‌ بخواند.
  از آداب‌ قرائت‌ قرآن‌، حُسن‌ صوت‌ و استعاذه‌ است‌
  در نمازها بعد از حمد، سورۀ كامل‌ واجب‌ نيست‌
  آيات‌ قرآن در توصيف‌ مؤمنيني‌ كه‌ شب‌ به‌ قرائت‌ قرآن‌ و ذكرخدا مشغولند.
  قرائت‌ قرآن‌ و نماز شب‌ أميرالمؤمنين‌ و فواطم‌، در بيابان‌ هجرت‌
  جلوگيري‌ قريش‌ از حركت‌ أميرالمؤمنين‌ و فَواطم‌ به‌ مدينه‌
  ورود اين‌ آيات‌ دربارۀ أميرالمؤمنين‌ و سه‌ فاطمۀ همراه‌ ايشان‌، در وقت‌ هجرت از مكّه‌ به‌ مدينه‌
  كيفيّت‌ نماز شب‌ و تلاوت‌ قرآن‌ رسول‌ الله‌ صلّي‌ الله‌ عليه‌ و آله‌ و سلّم‌
  در نمازهاي‌ واجب‌ و مستحبّ، بايد از همه‌ جاي‌ قرآن‌ قرائت‌ شود.
  هر مسلمان‌، فقط‌ آن‌ مقداري‌ را از قرآن‌ متحمّل‌ است‌ كه‌ ميتواند از حفظ‌ بخواند.
  داستان‌ قرائت‌ مرد أنصاريّ سورۀ كهف‌ را در غَزوه‌، و خوابيدن‌ مرد مهاجري‌
  در غزوۀ ذاتُ الرُّقاع‌، عبّاد بن‌ بشر أنصاريّ ميخواست‌ بميرد ولي‌ قرائتش‌ را قطع ننمايد.
  آخرين‌ خطبۀ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌، و ياد از برادران‌ شهيدش‌
  روايات‌ وارده‌ در شأن‌ عمّار ياسر.
  شهادت‌ عمّار ياسر در وقعۀ صفّين‌ بدست‌ فئۀ باغيه‌
  كلمات‌ أميرالمؤمنين‌ در كنار بدن‌ عمّار، و نماز خواندن‌ حضرت‌ بر او.
  بحث‌ هفتم‌: ثمرۀ قرآن‌، تربيت‌ انسان‌ كامل‌ است‌ و تفسير آيات‌: فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَ'قِعِ النُّجُوم
  فِي‌ كِتَـابٍ مَكْنُونٍ * لَا يَمَسُّهُ
  «تنزيل‌» در قرآنِ مفصّل‌، و «نُزول‌» در قرآن‌ محكم‌ است‌
  قرآن‌ مفصّل‌ و قرآن‌ محكم‌، يك‌ حقيقت‌ واحده‌ هستند به‌ دو صورت‌
  نفس‌ رسول‌ الله‌ با قرآن‌ عالي‌ و مُحكم‌، متّحد است‌
  قرآن‌، همانند نفس‌ رسول‌ خدا، افضل‌ از جميع‌ كائنات‌ است‌
  حاملين‌ قرآن‌، اشرف‌ مكارم‌ انسانيّت‌ را دارا هستند.
  اگر قرآن‌ به‌ كسي‌ داده‌ شود، عظيمترين‌ موهبت‌ خدا به‌ او داده‌ شده‌ است‌
  تفسير آيۀ: خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجَـاهِلِينَ..
  رهبر و مُرشد إلي‌ الله‌، بايد عارف‌ به‌ قرآن‌ باشد.
  تأثير آيات‌ شفابخش‌ قرآن‌ (ت‌)
  امر به تلاوت قرآن موتدبر در آيات آن، در اخبار.
  صفات‌ قاريان‌ قرآن‌، خشيت‌ الهي‌ و رقّت‌ دل‌ و اشك‌ چشم‌ است‌
  داستان‌ جواني‌ كه‌ در مسجد به‌ رسول‌ الله‌ گفت‌: أصبَحتُ يا رسولَ اللهِ مُوقِنًا!
  پاسخ‌هاي‌ قاري‌ قرآن‌ در جواب‌ خدا، در هنگام‌ تلاوت‌ آيات‌ مختلف? قرآن‌
  سوره‌هاي‌ قرآن‌ كه‌ سجدۀ واجبه‌ يا مستحبّه‌ دارند.
  داستان‌ گفتار سيّد الشّهداء به‌ حبيب‌ بن‌ مَظاهر: لِلّهِ دَرُّكَ يا حَبيبُ!
  معني‌ و تفسير روايات‌ وارده‌ در اينكه‌ قرآن‌، بيان‌ حقيقت‌ امام‌ است‌
  آيات‌ قرآن‌ كه‌ تأويلش‌ دربارۀ امامان‌ است‌
  معني‌ و مراد «صراط‌ مستقيم‌»
  مراد از صراط‌ مستقيم‌، صراط‌ عليّ بن‌ أبي‌طالب‌ است‌
  ابيات‌ اُزْريّ در اينكه‌ أميرالمؤمنين‌ حقيقت‌ قرآن‌ است‌
  أشعار اُزريّ، شاعر اهل‌ بيت‌، گويا نفخۀ روحُ القُدُس‌ است‌ (ت‌)
  تأويل‌ قرآن‌ همان‌ معني‌ واقعي‌ قرآن‌ است‌، كه‌ دشمنان‌ آنرا تضييع‌ مي‌كنند.
  معني‌ «كَفانا كتابُ الله‌» نقض‌ و عدم‌ پذيرش‌ كتابُ الله‌ است‌
  روايات‌ وارده‌ در اتّحاد نفس‌ رسول‌ الله‌ با أميرالمؤمنين‌ در تحقّق‌ به‌ قرآن‌
  حبيب‌ بن‌ مظاهر و ميثم‌ تمّار از خواصّ اصحاب‌ أميرالمؤمنين‌ بودند.
  داستان‌ ملاقات‌ ميثم‌ تمّار و حبيب‌ بن‌ مظاهر، و إخبار از شهادت‌ يكدگر.
  >> حبيب‌ بن‌ مظاهر، در هر شب‌ يك‌ ختم‌ قرآن‌ مي‌نمود.
  نقل‌ ابن‌ أبي‌ الحديد در اينكه‌: اصحاب‌ امام‌ حسين‌ همچون‌ شيرانِ غُرّان‌ بوده‌اند.

کلیه حقوق در انحصارپرتال متقین میباشد. استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است

© 2008 All rights Reserved. www.Motaghin.com


Links | Login | SiteMap | ContactUs | Home
عربی فارسی انگلیسی