میهمان . پاسخ دهنده: حضرت آية اللـه حاج سيد محمد محسن حسيني طهراني
کد:45008/466تاریخ پاسخ: گروه: تکامل انسان

چگونه دعا کنیم تا مورد لطف خداوند قرار بگیریم

سؤال: از زبان بزرگان و اهل منبر و ... مي شنويم که افرادي در طول تاريخ با تقاضاي از ائمه يا اولياي خدا به مقامات بالايي رسيدند و حتي از لحن کلام بزرگان (و همينطور در روايتي حضرت رسول اکرم فرمودند (نقل به معنا کاش اين اعرابي مانند آن عجوزه بني اسراييل رند بود و وقتي من گفتم که چه مي خواهي تا در عوض پذيرايي که قبلا از من کردي تا به تو بدهم بجاي درخواست يک گله گوسفند از من تقاضاي همنشيني با من در آخرت را مي کرد.) و از ادعيه اين طور بر مي آيد که کلاً افراد را تشويق به درخواست و طلب اين مقامات از خداوند و عرفا سواي از لياقت و ظرف وجودي خود مي کردند . حال سوال اين است که اين دعا و تقاضا و درخواست بايد به چه نحو و چه شکل باشد تا مورد قبول واقع گردد ؟ چون همه قطعا اين دعا و طلب و درخواست را کرارا دارند ولي کسي مقبول نمي شود و براي همه هم اين امکان وجود ندارد که شرايطي مثل آن اعرابي پيدا کنند که زنبيل بار رسول الله را به زور تا منزل ايشان حمل کنند و در انتها درخواست دستمزد کنند و وقتي حضرت مقدار دستمزد را سئوال مي فرمايند ، اعرابي همنشيني در آخرت با حضرت را به عنوان دستمزد طلب مي کند و حضرت نيز مي پذيرند ؟ و اين مقدار از جسارت و جرات را نيز همه ندارند؟ پس اين دعا و تقاضا و درخواست بايد به چه نحو و چه شکل باشد تا مورد قبول واقع گردد؟

پاسخ:

هو العالم

« إنّما الأعمالُ بِالنِّیّاتِ » «ما درون را بنگریم و حال را نی برون را بنگریم و قال را» دعاء به معنای خواست و طلب است و خواست اگر واقعی نباشد جنبه صوری و ظاهری پیدا میکند و دیگر دعاء و طلب نیست. بنابراین پیدایش زمینه های مساعد برای درخواست، چنانچه در متن مذکور است تأثیری در نیّات و طلب انسان ندارد بلکه تنها بهانه ای برای ابراز و اظهار طلب و خواست است. انسان باید نیّت خود را نسبت به مطلب مورد نظر صاف و بی غلّ و غشّ بگرداند و برای حصول آن اهتمام و جدیّت داشته باشد، آنگاه خدای متعال حاجت او را برآورده می نماید. اخیراً دو کتاب از مرحوم علّامه طهرانی رضوان الله علیه درباره مسجد و دعاء منتشر شده است بنام «انوارملکوت» آنها را مطالعه فرمائید.