خواب و مکاشفه

بسم اللـه الرحمن الرحيم

مسئله خواب و رؤيا از مسائل بسيار پيچيده و معضلی است كه كمتر شخصي مي تواند به تمام زوايا و رموز آن احاطه پيدا نمايد و علّت اين صعوبت، ارتباط نفس انسان با عالم مثال مي باشد؛ ارتباطي كه منقطع از تعلّق نفس به عالم مادّه صورت مي‌پذيرد. انسان به دو طريق: يكي رؤيا و ديگري مكاشفه مي‌تواند به اين عالم و حقائق موجود در آن دسترسي پيدا نمايد كه از آن تعبير به مثالي منفصل نيز مي‌شود. در عالم مثال صورت مثالي اشياء و قضايائي كه در خارج تحقّق پيدا مي‌كنند به نحو ثابت موجود است. اضافه بر آن صورت تخيّلات و توّهمات انسان كه از آن به مثال متصلّ تعبير مي شود نيز موجود مي‌باشد. و از اينجا مي‌توان به اشكال تعبير خواب و يا مكاشفه پي برد. زيرا تشخيص صحّت و سقم صورتي كه در رؤيا و يا مكاشفه براي انسان حاصل شده است با توجه به خصوصيّات نفساني اشخاص كه مثال متصل آنها مي‌باشد بغايت مشكل خواهد بود و اينكه چه صورتي منطبق بر واقع امر و چه صورتي حاصل از توهّمات و نفسانيّات فرد خواب بيننده است بسادگي براي هر فردي قابل تشخيص و تمييز نمي‌باشد و معمولاً افراد در اينگونه تعبيرها رجماً بالغيب بدون توجه به زوايا و خفاياي امر تعبير مي نمايند. و لذا بزرگان فرموده‌اند: خواب را براي هر فردي بيان نكنيد و هر تعبيري نمي‌تواند مبيّن واقع باشد. شناخت خصوصيّات روحي فرد و كيفيّت رؤيا در تعبير آن نقش اساسي دارد؛ و چه بسا نفس حالت فرد و يا تخيّلات